~ warm as ice, cold as fire ~

Friday, July 06, 2007
shoot to death, shinsou

yay.

iba rin pala pag di mo alam kung galit sa yo yung tao no? wala lang.

we want other people to be honest to ourselves, but why is it that when we fling or slap or grind the cruel truth to their faces, they get angry or hurt even when they say otherwise or nothing at all?

sa totoo lang, ayaw mo malaman ang totoo.
ayaw mo pero gusto mo.
ayaw mo dahil masasaktan ka lang.
gusto mo dahil nasasaktan ka kapag me itinatago sya sa yo.
at nung nalaman mo ang totoo, nagagalit ka.
nagagalit ka dahil totoo. nagagalit ka dahil itinago nya sa yo.
nagagalit ka sa sarili mo dahil sana, hindi mo na lang sya pinilit na sabihin yun dahil nasaktan ka lang.

nagalit ka sa kanya at nasaktan dahil sinabi nya ang totoo kahit di mo sya pinipilit. bakit ngayon lang, sasabihin mo.
nagalit ka sa kanya at nasaktan dahil kailangan mo pa syang pilitin para lang sabihin ang totoo. bakit ngayon lang, sasabihin mo.
bakit kailangan mo pang itago? sabi mo.
kasi masasaktan ka lang, sabi nya.

…
bakit ba ang drama ko? ang korni pag tagalog. matranslate nga.
…

the truth is, you don’t want to know the truth.
you don’t want to but you want to.
you don’t want to because it’ll just hurt you.
you want to because it hurts when that person hides something from you.
and when you learned the truth, you get angry.
you’re angry and hurt because it’s the truth.
you’re angry because that person hid something from you.
you’re angry with yourself because you finally realize that you shouldn’t have forced that person, because you knew you’re just going to be hurt.

you’re angry, and hurt, with that person for telling you the truth suddenly, out of the blue. why this late, you ask.
you’re angry with that person because you needed to force the truth out of him. why only now, you say.

why hide it? you say.
because you’re gonna get hurt.

hindi naman lahat ay dapat mong sabihin, dahil alam mong makakasakit ka ng ibang tao.
di tulad ng ginawa ni wendy sa pbb. astig, natalo pa nya si gee-ann.
…
the heart
nasasaktan ang puso mo. nagmamahal ang puso mo. idinidikta, ibinubulong ng puso mo.

pero paano mo madi-differentiate ang sinasabi ng utak mo sa sinasabi ng puso mo? naririnig mo ba talaga ang puso mo, inilalabas mo ba sa dibdib mo ang puso mo at nakikipag-usap ka dito? nagsasalita ba yun?

hindi ba utak lang ang nagsasabi ng lahat? utak ang nag-iinterpret ng ‘sinasabi’ ng puso mo?

o maybe it’s vice versa. puso ang nag-iinterpret sa sinasabi ng utak.

ang hirap mag-explain. ang utak at puso ay isa lang, di ba pwede yun? yung utak ang logical, yung puso ay romantic.

o kaya utak mo talaga ang gumagana, logic and pragmatic rationality rules, pero pinipili mong iinterpret ang lahat romantically. dahil isa kang hopeless romantic.

bakit ka ba naiinlove? diba ang utak mo ang tumatanggap ng signals fron your 5 senses? at yung 5 senses na yun ang nagsesense, humuhusga sa taong yun? karapatdapat nga ba syang mahalin?

....
bat ba ang drama ko?

in the snow, traced by blood...7/06/2007 07:55:00 PM